klik op de foto voor de geboortefilm van Sammie

 

Best SIS – Den Bosch, 16 november 2019

Lisa en Fons ken ik van de geboorte van hun eerste dochtertje Noek, zo’n anderhalf jaar geleden. Dus als ik op 5 mei een berichtje krijg met een foto van Noek in een ‘Best Sis’ shirtje met op de achtergrond een echofoto weet ik genoeg. Superblij ben ik voor Lisa en Fons dat er een kleintje bij komt, maar ook heel blij dat ik er weer bij mag zijn om de geboorte van hun tweede schatje vast te leggen. Ik vind dat extra speciaal en het voelt ook van beide kanten heel vertrouwd.

Met 40 weken en 1 dag breken net voor middernacht de vliezen. Ik slaap door Lisa’s appje heen maar word om 3:01 uur wakker gebeld. Ze zijn op weg naar het Jeroen Bosch ziekenhuis. Ik  sta op, schiet in mijn kleren en vertrek.

Als ik aankom in verloskamer 38 zie ik dat Lisa het zwaar heeft. Ze wil een ruggenprik, dat was voor haar de voornaamste reden om naar het ziekenhuis te gaan. Met Noek heeft ze ook een ruggenprik gehad en dat vond ze heeeerlijk. Maar het gaat ineens zo snel, de weeën veranderen en in een half uur tijd gaat Lisa van 6 centimeter naar volledige ontsluiting. Niet gek dus dat ze niet meer weet waar ze het zoeken moet. Een ruggenprik is echter nu niet meer aan de orde. Dat bericht moet Lisa even verwerken. Maar veel tijd om erbij stil te staan is er niet want Lisa krijgt drukgevoel en gaat zonder pauze door naar de volgende fase: ze mag gaan persen. De overgang van weeën opvangen naar persen is even eng. Vooral als het zo snel gaat moet je ook psychisch even overschakelen. Ook voor Fons is het spannend hoe snel het allemaal gaat, maar ondertussen is hij een fantastische steun voor Lisa.

Er zijn niet veel persweeën nodig voor Lisa om hun kleine meid ter wereld te brengen. Om 4:44 uur wordt razendsnel Sammie geboren. Stoer helpt Lisa haar dochter zelf aanpakken en haar gezicht spreekt boekdelen: ze kan gewoon bijna niet geloven wat er zojuist is gebeurd en dat hun meisje er gewoon al ís. Het is zo mooi om te zien en ik fotografeer al die emoties die elkaar in snel tempo afwisselen. ‘Zo anders dan de vorige keer!’ Lisa kan er maar niet over uit. En wat mij bij Lisa en Fons de vorige keer al opviel, en wat me ook nu weer raakt, is hoe sámen zij dit doen. Heel mooi om getuige van te zijn.

Het moment is daar dat Sammie fysiek van haar moeder mag worden gescheiden. Aan Fons de eervolle taak om de navelstreng van zijn dochtertje door te knippen.

Helaas is het met haar mooie meisje in de armen nog niet helemaal klaar voor Lisa. Door de snelle geboorte is ze er niet ongeschonden vanaf gekomen en het duurt lang voor de gynaecoloog klaar is met hechten. Ondertussen probeert Sammie bij mama aan de borst te drinken, en als dat niet meteen lukt laat de kleine meid horen dat het met haar temperament wel goed zit. Een echte meid. Even later hapt ze goed aan en ligt ze heerlijk te tutten.

3490 gram weegt Sammie, en de controles duiden op een gezond meisje. Fons mag haar aankleden en Lisa geniet vanuit bed van haar man en dochter. Eindelijk kan ze een beetje bijkomen. Er wordt ondertussen voor beschuit met roze muisjes gezorgd en zoals altijd is dat het beste ontbijt van de wereld. De zon komt op en schijnt prachtig warm oranje licht de verloskamer in. Als Fons met Sammie in zijn armen van hun dochtertje zit te genieten wordt het Lisa even allemaal te veel. Wat een geluk ligt hier in de armen van haar grote liefde. Maar wat was het ook heftig, en wat verlangt ze ineens naar haar grootste kleine meisje. Ze wil nu nog maar één ding: naar huis, om Noek voor te stellen aan haar babyzusje.

Rond 9 uur mogen Lisa, Fons en Sammie naar huis en ik rijd achter ze aan om de ontmoeting tussen de zusjes te fotograferen. Thuis zijn ze aan het bouwen en omdat het tenslotte ook nog gewoon zaterdagochtend is zijn de klussers al vroeg aan de slag gegaan. Zonder Fons vandaag, die was even druk ;). Het is dan ook een grappig moment als Fons en Lisa met de maxicosi de tuin in komen lopen en de mannen hen vanaf het dak hun felicitaties toeroepen.

En dan is daar het moment waar Fons en Lisa zich al maanden op verheugen: met de baby thuiskomen, bij Noek die al samen met oma op haar papa en mama zit te wachten. Ze kijkt haar oogjes uit naar die kleine baby in mama’s armen. Noek is grote zus.

Lieve Lisa, Fons, Noek en Sammie, hier spreekt een hele trotse geboortefotograaf. Wat ben ik blij dat jullie mooie meisje is geboren en dat ik er ook dit keer weer bij mocht zijn om haar geboorte zo mooi voor jullie vast te leggen. Lisa, ik ben zo blij dat mijn foto’s je hebben geholpen om positief terug te kijken op de bevalling. Dat je ziet hoe trots jij op jezelf mag zijn. Want echt, wat een kracht en doorzettingsvermogen heb jij! Samen hebben jullie het mooi weer gedaan, en mogen jullie je ouders noemen van twee prachtige dochters. Nogmaals gefeliciteerd Lisa en Fons, heel veel liefs van mij en een knuffeltje voor jullie prachtige meiden. Liefs, Cindy

 

Reactie van de trotse ouders

Wauw! Je hebt jezelf weer overtroffen. Ik had verwacht dat de foto’s minder mooi zouden zijn dan bij de bevalling van onze eerste dochter omdat ik de bevalling als heftig had ervaren. Door jouw foto’s weet ik dat – ondanks de heftige bevalling – ik ook heel trots, blij en gelukkig hierop kan terugkijken.

Ik kan mezelf geen oprechtere, fijnere, professionelere en lievere geboortefotograaf wensen. Heel bijzonder hoe jij jezelf onzichtbaar kan laten zijn tijdens de foto’s die jij maakt, maar tegelijkertijd heel subtiel en op een fijne manier aanwezig bent. Ik vond het geen moment ‘vervelend’ dat jij erbij was tijdens deze allermooiste gebeurtenis. De manier waarop jij werkt vind ik zo bijzonder en speciaal. Zo rustig, je denkt toch mee maar niet op een dwingende manier. Je bent er wel, maar ook weer niet. Je brengt een hele positieve en fijne vibe. Een hele bijzondere eigenschap en dan heb ik het nog niet eens gehad over de allermooiste, meest pure beelden die jij maakt.

Door jouw ervaring weet jij ook precies de momenten vast te leggen die zo “vanzelfsprekend” zijn, maar door de foto’s op de juiste momenten te maken ze zo bijzonder en speciaal overkomen. Ook vind ik het heel fijn dat het lijntje met jou heel kort is. Je reageert heel snel via WhatsApp, en je bent dan ook heel betrokken. Het voelt bij jou niet meer alsof het je werk is, maar echt jouw passie en dat breng je over op je ‘klanten’ waardoor je bijna aanvoelt als een vertrouwenspersoon of vriendin. Ontzettend blij zijn wij met jou en met de prachtige foto’s van onze meiden die jij hebt gemaakt!