Birth Story van Sim

Eerst was daar jouw naam. En toen kwam jij โ™ก - Boxmeer, 18 januari 2017

Op een avond in oktober bel ik aan bij het huis van Wap en Bas in Cuijk. Wap is zwanger van hun eerste kindje, een jongetje, en ze is in januari uitgerekend. Als ik naar huis rijd heb ik een goed gevoel bij dit leuke stel. Een paar dagen later krijg ik een mailtje van Wap waarin ze schrijft dat zij en Bas de geboorte van hun zoontje graag door mij willen laten vastleggen. Ik schrijf de uitgerekende datum in mijn agenda en verwacht ze ergens in januari weer terug te zien. Hoe toevalling is het vervolgens als we een paar weken daarna bij een bezoekje aan de schouwburg naast elkaar zitten!

Op woensdagochtend 18 januari om half 12 laat Wap me weten dat ze 3 ร  4 centimeter ontsluiting heeft. Ze zegt dat de weeรซn inmiddels vrij heftig zijn en dat ze Bas naar huis heeft laten komen. Ik ben blij dat het nu echt lijkt te gaan beginnen want al een paar dagen heeft Wap beginnende weeรซn die uiteindelijk telkens niet doorzetten. Best frustrerend als je de uitgerekende datum al voorbij bent en zo graag wilt dat je kindje geboren wordt.
Mijn visite vertrekt naar huis. Ik breng mijn dochter naar de achterbuurvrouw waar zij altijd welkom is (zulke mensen zijn goud waard voor een geboortefotograaf!), en wacht af. Na een klein uur besluit ik toch maar vast in de auto te stappen en naar Cuijk te rijden. Daar nestel ik me met laptop en cappuccino in een hoek bij de MacDonalds.
Inmiddels staat Bas ‘aan het communicatiefront’ zoals hij het zelf noemt, wat voor mij het bewijs is dat het menens is met de weeรซn, dus ik zeg mijn afspraken voor die avond af en laat Bas weten dat ik al in de buurt ben. Ik verwacht dat ik nog wel een tijdje hier zal zitten maar om half 2 al gaat de telefoon: Bas. Of ik wil komen, het gaat nu toch wel snel.
Als ik binnenstap zijn net de vliezen spontaan gebroken en vanaf dat moment gaat het nog sneller. Wap heeft om de paar minuten weeรซn die bij iedere nieuwe wee langer aanhouden en steeds sneller op elkaar komen. Ze begint het zwaar te krijgen, en heeft Bas hard nodig om zich aan vast te houden, zowel letterlijk als figuurlijk. De verloskundige komt en besluit dat het tijd is om naar het ziekenhuis te gaan.

Om kwart voor 3 zijn we in het ziekenhuis. Wap heeft al haar aandacht nodig voor het opvangen van de weeรซn, wat ze veelal staand doet. Dat doet ze ontzettend goed, met hulp van Bas. Later hoor ik hem zeggen dat je als man zo weinig kunt doen, maar niets is minder waar. Hij is een enorme steun voor Wap, aan alles zie en voel ik hoe zij deze baby echt samen op de wereld zetten. โ€˜Voor etenstijd is hij erโ€™, hoor ik Bas op een gegeven moment zeggen. Het is meer wishful thinking dan dat hij dat serieus verwacht, maar hij krijgt gelijk. Want al lijkt het voor Wap een eeuwigheid te duren, de weeรซn doen goed hun werk en om kwart over vier heeft ze al volledige ontsluiting en is het laatste spannende maar ook pittige stukje aangebroken. Het hoofdje van de baby lijkt zijn draai telkens niet helemaal te kunnen maken, maar na een klein half uurtje hard werken wordt daar dan toch nog ineens heel snel om 16:47 uur een flink en prachtig roze jongetje geboren: Sim!

Als Sim is geboren zie ik opluchting bij Bas en Wap, en ongeloof over dat kleine krijsende mannetje dat daar op de buik van Wap ligt. Zoโ€™n mooi kereltje, met alles erop en eraan. Wat is het toch prachtig om mensen papa en mama te zien worden! Ook de kraamhulp glundert: zij is tijdens de weeรซnfase binnengekomen en kent Wap en haar moeder al een jaar of tien. Ik kan zien hoe spannend ook zij het vindt om aanwezig te mogen zijn bij de geboorte van dit kindje.

Al snel na de geboorte wordt duidelijk dat Wap nog veel pijn heeft en dat die pijn aan blijft houden. Bezorgd vraagt ze daarom of ze is ingescheurd. De verloskundige beaamt dat. Doordat het hoofdje van Sim op het laatst zo snel kwam, was dit helaas niet tegen te houden. Daar komt dus de pijn vandaan.
Als het zover is dat Bas zijn zoontje na negen maanden van zijn moeder mag losmaken vraagt de verloskundige aan hem of hij misschien eerst nog even aan de navelstreng wil voelen. Gaaf, nu kan Bas zelf voelen dat deze niet meer klopt. Nadat de navelstreng is doorgeknipt volgt er een pittig half uur waarin de verloskundige haar best doet om haar met uiterste precisie te hechten, en Wap haar best doet zich te concentreren op het prachtige zoontje dat in haar armen ligt. Het valt niet mee om de pijn te verbijten maar ze houdt zich stoer. Wanneer Wap even later echter te horen krijgt dat ze helaas alsnog naar de OK zal moeten, komen dan toch de tranen. Het is voor iedereen in de kamer even slikken om het verdriet van Wap te zien, we voelen allemaal met haar mee.
Voordat Wap naar de OK wordt gebracht mag Sim nog even aan haar borst proberen te drinken en wordt hij door de verloskundige gecontroleerd en gewogen. โ€˜Neem maar veel fotoโ€™sโ€™, zegt de verloskundige tegen mij. Mijn taak in de komende uren is nu om de momenten vast te leggen die de kersverse mama helaas door de situatie zal moeten missen, of niet helemaal mee zal krijgen. Sim ziet er gelukkig kerngezond uit en weegt maar liefst 4180 gram. Wat een mooi gaaf mannetje is hij.
Bas kan niet mee naar de OK dus wanneer Wap wordt opgehaald nemen ze afscheid, en ook Sim krijgt natuurlijk nog een dikke kus van mama. Met Sim in zijn armen kijkt Bas Wap na. Gelukkig is het maar voor even.

Terwijl Wap naar de OK is mag Bas voor de allereerste keer zijn zoon zijn kleertjes aantrekken. Gelukkig hadden Wap en Bas twee babypakjes ingepakt want voor pakje nummer 1 is Sim toch echt al te groot. Maar wat is groot? Want zeg nou zelf… dat minilijfje voor de eerste keer in een rompertje met lange mouwtjes zien te krijgen, het valt nog niet mee. Na het aankleden kan het knuffelen beginnen, en dat doet Bas dan ook. Zo goed zelfs, dat Sim zijn broekje en truitje na een tijdje van de kraamverzorgster weer uit mag omdat hij het een beetje te warm heeft. Om acht uur komt Wap eindelijk weer terug van de operatiekamer. Nu kan Bas Sim weer aan zijn mama overhandigen. Een mooi moment.

Weer herenigd besluiten Wap en Bas dat het nu tijd is om de familie op de hoogte te brengen van de geboorte van hun zoontje. Via facetime kunnen ze meteen de kleine man showen en eindelijk zijn mooie naam onthullen. Dat zorgt voor reacties als: โ€˜Zie je wel, ik wist het!โ€™, en: โ€˜Dus toch!’ Sim zijn naam heeft namelijk een hele bijzondere achtergrond. Als twee-jarig peutertje kreeg Wap namelijk op vakantie een pop. Een pop met een donkere huidskleur, en met de naam Sim. Jaren geleden zei Wap al dat als ze ooit een zoontje zou krijgen, hij Sim zou gaan heten. Tijdens de zwangerschap werd er dus wel over gespeculeerd, maar Bas en Wap hadden er niets meer over losgelaten. Alleen opa, de vader van Wap, wist het omdat hij het geboortekaartje heeft ontworpen. Maar ook hij had de verrassing goed bewaard.

De familie hoeft niet van ver te komen. Daarom blijf ik nog even om ook de ontmoeting van de trotse opaโ€™s, omaโ€™s en tantes met hun eerste kleinkind en neefje vast te leggen, om nooit meer te vergeten. Ook nu weer een mooi moment.

Om 21:45 uur rijd ik de parkeerplaats van het Maasziekenhuis weer af, vol van alle gebeurtenissen van vandaag en dankbaar voor de geboorte van deze prachtige baby.
Wap en Bas, gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoontje Sim โ™ก Ik ben blij dat ik dit mooie en intense avontuur voor jullie vast heb mogen leggen. Heel veel geluk met jullie gezinnetje van drie.

Liefs, Cindy

Berichtje van de trotse ouders

  • Vanaf onze eerste kennismaking hadden wij al een goed gevoel over geboortefotografie, en wat is het een goed besluit geweest! Wat ongelofelijk bijzonder om ons bevallingsverhaal terug te lezen, de prachtige foto's maken het nog mooier en maakt dat we het samen nog eens na kunnen beleven. Jouw aanwezigheid was zo onopvallend dat we het nauwelijks in de gaten hadden maar werd dubbel zo belangrijk toen we zo vlak na de bevalling even van elkaar gescheiden werden. Door de foto's kan ik zien wat er in de tussentijd allemaal gebeurd is. Heel erg bedankt voor het vastleggen van de geboorte van onze zoon Sim!
    Wap & Bas